เมื่อยุคร็อคเคลื่อนเข้าสู่วัยชรา ปรากฏการณ์ได้เกิดขึ้นที่เรียกว่า ” การทิ้งลิขสิทธิ์ ” ซึ่งเนื่องจากกฎหมายของสหภาพยุโรปที่ยังกำหนดไว้อย่างคลุมเครือ ศิลปินต้องเผยแพร่ผลงานเพลงก่อนที่ผลงานเพลงเหล่านั้นจะมีอายุครบ 50 ปี มิฉะนั้นจะสูญเสียสิทธิ์ ถึงพวกเขา.
สิ่งนี้ทำให้ศิลปินอยู่ในตำแหน่งที่น่าอึดอัดใจที่ต้องเลือกระหว่างการปล่อยไฟล์บันทึกเสียงหรือคอนเสิร์ตในสตูดิโอระดับต่ำกว่ามาตรฐานอย่างเป็นทางการโดยเป็นส่วนหนึ่งของรายชื่อจานเสียงอย่างเป็นทางการ หรือละทิ้งให้เป็นสาธารณสมบัติ ซึ่งทุกคนสามารถเผยแพร่และรับผลกำไรจากพวกเขาโดยไม่ต้องจ่ายเงินให้กับผู้สร้าง ดังนั้นในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาเราจึงเห็นศิลปินตั้งแต่ The Beatles และ the Rolling Stones ไปจนถึง Bob Dylan และ Motown Records อย่างเงียบๆ และ/หรือออกผลงานบันทึกเสียงดังกล่าวในช่วงสั้นๆ เพื่อต่ออายุลิขสิทธิ์ ซึ่งมักจะเป็นเพียงวันหรือสัปดาห์ก่อนสิ้นอายุ 50 ปี ปีที่ Dylan ได้เปิดตัวชุด “Copyright Collections” แบบบรรจุกล่องหลายชุดในยุโรปในจำนวนที่น้อยจนน่าหัวเราะ The Stones ปล่อยเพลงสดและเพลงในสตูดิโอในช่วงปลายยุค 60 เกือบ 75 เพลงบน YouTubeประมาณ 24 ชั่วโมง ณ สิ้นปี 2562 “Bootleg Recordings 1963” เฉพาะ iTunes ของเดอะบีทเทิลส์รวบรวมเพลง 59 เพลง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นรายการวิทยุหรือเสียงในสตูดิโอ ซึ่งถือว่าไม่ดีพอสำหรับการรวบรวมหลายแผ่นอย่างเป็นทางการ
ปีที่แล้วPink Floydทิ้งคอนเสิร์ตแรก ๆ จำนวน 12 คอนเสิร์ตลงในบริการสตรีมมิ่งเป็นเวลาสองสามสัปดาห์ และที่น่าสนใจกว่านั้นก็คือเมื่อสัปดาห์ที่แล้วที่มีคอนเสิร์ต 18 คอนเสิร์ตจากปี 1972 เมื่อวงกำลังเล่นอัลบั้ม “Dark Side of the Moon” ในยุคนั้น ทั้งหมดเท่าที่หนึ่งปีก่อนที่จะออกมา (ตามรายงานครั้งแรกโดยRolling Stone ) คอนเสิร์ตซึ่งหลายแห่งดูเหมือนจะเป็นของเถื่อนที่ถูกครอบครอง – อาจมีรอยขีดข่วนไวนิลอยู่บ้าง – คุณภาพเสียงและดนตรีแตกต่างกันอย่างมากและบางส่วนก็ไม่สมบูรณ์ แต่พวกเขานำเสนอไทม์ไลน์ที่น่าสนใจของวงดนตรีที่กำลังทำอัลบั้มยุคที่กลายเป็นหนึ่ง ของเพลงร็อคที่มียอดขายสูงสุดและถูกวิจารณ์มากที่สุดในยุคนั้น
กระบวนการคิดเนื้อหาใหม่ๆ บนเวทีก่อนการอัดเสียงถือเป็นเรื่องปกติสำหรับช่วงเวลานั้น (แม้ว่าจะหายากมากขึ้นเมื่อซีดีเถื่อนและโทรศัพท์มือถือเริ่มแพร่หลาย) และฟลอยด์ก็ทำมาตลอดช่วงปีสูงสุดของพวกเขา การแสดงเชิงกลยุทธ์ของคอนเสิร์ตเหล่านี้ ซึ่งหลายคอนเสิร์ตมีความยาวตั้งแต่ 2-3 ชั่วโมง แสดงให้กลุ่มได้ปรับแต่งเพลงที่เสร็จสมบูรณ์แล้วจาก “Dark Side” บนเวที: เวอร์ชันในการแสดงก่อนหน้านี้ (คุณภาพดีที่สุด: โตเกียว 3 มีนาคม ) นั้นหลวมกว่าและให้คำจำกัดความน้อยกว่าเพลงที่คุ้นเคย โดยมีการอิมโพรไวส์พอสมควรและเสียงร้องที่ไม่แน่นอน โดยเฉพาะจาก Waters ในเพลง “Money” ซึ่งมีเครื่องเพอร์คัชชันที่เฟื่องฟูและถูกละทิ้งไปในไม่ช้า พวกเขาได้รับความมั่นใจมากขึ้นเมื่อปีที่ผ่านมา Pink Floyd ออกทัวร์อย่างบ้าคลั่งในทุกวันนี้ เนื่องจากคอนเสิร์ตเหล่านี้บันทึกสองประเทศในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกา และทัวร์ยุโรปรวมถึงทัวร์ญี่ปุ่น – และภายในสิ้นปีการแสดงในเพลงของอัลบั้มพบว่าวงนี้อยู่ในจุดสูงสุดของพลังแห่งการบรรเลง อย่างไรก็ตาม ในกรณีของ Pink Floyd ที่แสดงสด มักจะอ่อนแอกว่ามากในแผนกเสียงร้อง หลายๆ ท่อนที่ร้องผิดคีย์โดยเฉพาะอย่างยิ่งโดย David Gilmour ซึ่งมักจะเป็นเพลงโซโฟมอริส จังหวะแรก-เรา- คิดเนื้อเพลงได้อย่างโล่งอก (และยอมรับเถอะ เนื้อเพลงของ Pink Floyd มีแรงดึงดูดน้อยกว่ามากเมื่อคุณไม่ได้เป็นวัยรุ่นที่ถูกขว้างด้วยก้อนหินอีกต่อไป)
pg slot auto, ไฮโลไทยได้เงินจริง, เว็บไฮโล ไทย อันดับ หนึ่ง
ขอบคุณข้อมูลจาก:
https://yatsujazz.com/
https://memoriasviajeras.com/
https://becomeadirectsalesrep.com/
https://tlaforeclosure.com/
https://abckonsulting.com/
https://tupsicologaportelefono.com/
https://biboudavril.net/
https://noisefreqs.com/
https://hama-rec.com/
https://bocait55.com/
