พนักงานเกือบ 250 คนหยุดงาน 66 วันเพื่อค่าจ้างที่สูงขึ้นและความหลากหลายที่เพิ่มขึ้น
ในคืนวันพฤหัสบดี HarperCollins ประกาศว่าได้บรรลุข้อตกลงเบื้องต้นกับสหภาพแรงงานสำหรับสัญญาฉบับใหม่ ข่าวนี้มีมาช้านาน: มันมาถึงหลังจากที่สมาชิกเกือบ 250 คนของสหภาพนัดหยุดงานเป็นเวลา 66 วัน
ในบรรดากลุ่มที่เรียกว่า Big Five ซึ่งครองสำนักพิมพ์การค้าในสหรัฐอเมริกานั้น HarperCollins นั้นแปลกมาก: เป็นสำนักพิมพ์เพียงแห่งเดียวที่รวมเป็นสหภาพ สหภาพแรงงานซึ่งประกอบด้วยผู้ช่วยและพนักงานระดับภาคีประมาณ 250 คนทั่วทั้งบริษัท มีอายุย้อนกลับไปในทศวรรษที่ 1940 เมื่อก่อตั้งขึ้น ณ ตอนนั้นคือ Harper & Row ในช่วง 80 ปีที่ผ่านมา บริษัทได้ดำเนินกิจการด้วยการควบรวมกิจการและการควบรวมกิจการหลายครั้งเพื่อดำเนินกิจการในบริษัทสมัยใหม่ขนาดมหึมา นั่นคือ HarperCollins ซึ่งเป็นเจ้าของโดย News Corps ของ Rupert Murdoch และปัจจุบันเป็นผู้เผยแพร่การค้าที่ใหญ่เป็นอันดับสองของอเมริกา ในช่วงทศวรรษที่ 1980 สหภาพแรงงานได้ร่วมมือกับ United Auto Workers Union เพื่อหาแหล่งข้อมูลเพิ่มเติม และตอนนี้ Laura Harshberger ประธานสหภาพแรงงานกล่าวว่า สหภาพแรงงานอยู่รอดได้
ในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมา สหภาพแรงงานและฝ่ายบริหารสามารถเจรจากันได้โดยมีความขัดแย้งน้อยที่สุด การนัดหยุดงานครั้งสุดท้ายของ HarperCollins คือในปี 1976 และกินเวลานานถึงสองสัปดาห์ครึ่ง ปีนี้แตกต่างออกไป การเจรจาครั้งนี้เกิดขึ้นท่ามกลางการต่อสู้ของอุตสาหกรรมที่ใหญ่กว่าว่าสำนักพิมพ์ควรมีลักษณะอย่างไร
สิ่งพิมพ์ในอุตสาหกรรมนั้นมีคนผิวขาวถึง 76 เปอร์เซ็นต์และเงินเดือนเริ่มต้นที่ต่ำอย่างฉาวโฉ่ก็เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ทำให้เป็นเช่นนั้น ในทางกลับกัน ความขาวแบบเสาหินก็ส่งผลต่อประเภทของเรื่องราวที่สำนักพิมพ์เลือกที่จะลงทุน ซึ่งเป็นความสัมพันธ์ที่กลายเป็นเรื่องน่าอายระหว่างการ โต้เถียงเรื่อง American Dirtในปี 2020 พนักงานฝ่ายซ้ายที่อายุน้อยและมากกว่าของสำนักพิมพ์รู้สึกว่าถึงเวลาแล้วสำหรับการเปลี่ยนแปลงทางโครงสร้าง และสหภาพแรงงาน HarperCollins ก็ต้องการให้เกิดขึ้น
ในขณะเดียวกัน สำนักพิมพ์ก็อยู่ท่ามกลางวิกฤตทางการเงินที่ไม่มีวันจบสิ้น ความต้องการหนังสือที่เพิ่มขึ้นอย่างมากซึ่งเริ่มขึ้นในช่วงที่ล็อกดาวน์ได้เริ่มลดลงและรายได้ก็ลดลงตามไปด้วย ห่วงโซ่อุปทานอยู่ในความสับสนวุ่นวายทำให้การจัดพิมพ์หนังสือมีราคาแพงขึ้น ในช่วงครึ่งหลังของปี 2022 ผลกำไรของ HarperCollins ลดลง 102 ล้านดอลลาร์ ฝ่ายบริหารรู้สึกว่านี่ไม่ใช่เวลาที่จะทำการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่และมีราคาแพง
ฉันหยุดที่แนวรั้วของสหภาพแรงงานในย่านการเงินของนิวยอร์กในวันที่ 60 ของการนัดหยุดงาน มันหนาวอย่างขมขื่น เพิ่งจะอายุ 30 ถึงกระนั้น นักล้วงกระเป๋าประมาณหนึ่งโหลตัวสั่นอยู่นอกประตูกระจกและทองสัมฤทธิ์ขนาดใหญ่ของสำนักงาน HarperCollins ห่อตัวด้วยเสื้อโค้ทและผ้าห่ม และนั่งหลังค่อมถ้วยกาแฟดังกิ้น พวกเขานัดหยุดงานตั้งแต่วันที่ 10 พฤศจิกายน 2022 เป็นเวลา 60 วัน ทุกวันที่ HarperCollins เปิดทำการ พวกเขาต้องล้อมรั้ว
Genessee Floressantos ผู้ช่วยนักประชาสัมพันธ์ฝ่ายขายระหว่างประเทศของ HarperCollins กล่าวว่า “เราอยู่ข้างนอกมากว่า 60 วันแล้ว เดินวนเป็นวงกลมซ้ำแล้วซ้ำเล่าในขณะที่อากาศเริ่มเย็นลงเรื่อยๆ ขณะที่ฝ่ายบริหารข้ามแนวรั้วของเรา” และหัวหน้ากองตีเหล็กของสหภาพแรงงาน “พวกเขาไม่เห็นเราเป็นปัจเจกบุคคล พวกเขาคิดว่าเรากำลังจะยอมแพ้ พวกเขาไม่เข้าใจ”
ในเดือนธันวาคม 2564 ผู้นำสหภาพแรงงานเริ่มเจรจากับ HarperCollins สำหรับสัญญาฉบับใหม่ สหภาพแรงงานต้องการให้พื้นเงินเดือนของพวกเขาเพิ่มขึ้นจาก 45,000 ดอลลาร์เป็น 50,000 ดอลลาร์ (ยังต่ำกว่า 56,718 ดอลลาร์ที่สถาบันนโยบายเศรษฐกิจประเมินว่าจะเป็นค่าจ้างยังชีพสำหรับผู้ใหญ่คนเดียวในนครนิวยอร์ก) พวกเขาต้องการความคิดริเริ่มเพื่อเพิ่มความหลากหลายที่ HarperCollins และพวกเขาต้องการมาตราการรักษาความปลอดภัยของสหภาพแรงงาน ซึ่งจะทำให้พนักงานใหม่สามารถเลือกเข้าร่วมสหภาพแรงงานได้ง่ายขึ้น
ไม่ HarperCollins กล่าว พวกเขาได้ขึ้นค่าแรงขั้นต่ำไปแล้ว 25 เปอร์เซ็นต์ในสัญญาฉบับล่าสุด พวกเขาเต็มใจที่จะเลี้ยงมันอีกครั้ง แต่ไม่มากขนาดนั้น และข้อกำหนดด้านความปลอดภัยของสหภาพแรงงานจะหมายถึงเงินที่ต้องจ่ายจะถูกหักออกจากเช็คเงินเดือนของสมาชิกโดยอัตโนมัติ ซึ่งบริษัทคงไว้ซึ่งควรเป็นทางเลือกของพนักงานแต่ละคน
ในเดือนเมษายน สัญญาเก่าของสหภาพหมดอายุลง และยังไม่มีสัญญาใหม่บนโต๊ะ ในเดือนพฤศจิกายน สมาชิกสหภาพแรงงานเดินออกจากสำนักงาน พวกเขาออกแถลงการณ์ขอให้ตัวแทนหยุดส่งหนังสือให้ HarperCollins และผู้วิจารณ์หยุดตรวจทานหนังสือของ HarperCollins การนัดหยุดงานกินเวลาจนถึงวันขอบคุณพระเจ้า คริสต์มาส และปีใหม่ โดยไม่มีการจ่ายเงินเดือนให้กับพนักงานนัดหยุดงาน
พวกเขาทำเงินจากกองทุนนัดหยุดงานและผลประโยชน์การว่างงานแทน “มันค่อนข้างจะสมดุลกัน” แคสสิดี้ มิลเลอร์ ผู้ร่วมงานด้านสิทธิของแผนกเด็กของ HarperCollins และกัปตันรั้วของสหภาพกล่าว “มันไม่ตรงกับเงินเดือนของฉันเลย” กองทุนความยากลำบากของสหภาพได้ช่วยเหลือเมื่อราคาไข่พุ่งสูงขึ้นเธอกล่าว
อย่างไรก็ตาม คนงานที่โดดเด่นหลายคนเคยชินกับการใช้ชีวิตด้วยค่าแรงต่ำ เมื่อมิลเลอร์ได้งานแรกในฐานะผู้ช่วยฝ่ายขายของ Macmillan คู่แข่งของ HarperCollins ในปี 2018 เธอได้รับค่าจ้าง 33,000 ดอลลาร์ต่อปี “ฉันไม่ได้เจรจาเพราะฉันคิดว่าฉันทำไม่ได้” เธอกล่าว
หกเดือนหลังจากที่เธอเริ่มงาน Macmillan ก็ขึ้นค่าจ้างเริ่มต้นเป็น 35,000 ดอลลาร์ “ฉันตื่นเต้นมาก ฉันจำได้ว่ารู้สึกขอบคุณมาก โอ้พระเจ้า เพิ่มอีก 2,000 ดอลลาร์ต่อปี” เธอกล่าว “และตอนนี้ฉันรู้สึกว่าหลังจากพยายามใช้ชีวิตบนนั้นมาหลายปีแล้ว มันไม่ยั่งยืน มันส่งผลต่อวิถีชีวิตของคุณ”
เมื่อเธอเริ่มทำงานสำนักพิมพ์ มิลเลอร์ทำงานโดยใช้เงินเดือนด้วยการแชร์อพาร์ตเมนต์ในย่านเบด-สตูย์ของบรู๊คลินกับเพื่อนร่วมห้องอีกสี่คน ตอนนี้เธออาศัยอยู่กับหุ้นส่วนของเธอใน Central Jersey “ฉันเดินทางหนึ่งชั่วโมงครึ่งเพื่อมาที่นี่” เธอกล่าว (ในช่วงเวลาที่ไม่ใช่การนัดหยุดงาน HarperCollins กำหนดให้พนักงานทำงานจากสำนักงานอย่างน้อยสองวันต่อสัปดาห์) “และก็ยังรู้สึกคุ้มค่าที่จะทำงานในอุตสาหกรรมนี้”
นั่นคือการละเว้นทั่วไปจากผู้ที่อยู่ในรั้ว: ค่าจ้างต่ำเกินไปในการพิมพ์ แต่คนงานยังคงรักที่นั่น
Rachel Kambury ผู้ช่วยบรรณาธิการของ Harper Wave และ Harper Business กล่าวว่า “ถ้าฉันเริ่มต้นอาชีพด้วยเงิน 50,000 ดอลลาร์ ฉันอาจจะมีหนี้บัตรเครดิตประมาณครึ่งหนึ่ง” “สภาพความเป็นอยู่ของฉันคงแตกต่างไปมากเมื่อนานมาแล้ว ฉันจะไม่ประสบกับความชอกช้ำใจบางอย่างที่ฉันได้ประสบมา” แต่มันก็คุ้มค่าสำหรับเพื่อนร่วมงานของเธอ “ผู้คนน่าทึ่งมาก พวกเขาฉลาด อุทิศตน ภักดีอย่างยิ่ง และสนใจว่าหนังสือคืออะไร ทำอะไรเพื่อผู้คนได้บ้าง และเป็นตัวแทนของอะไรได้บ้าง”
“ฉันเติบโตมากับหนังสืออย่างแน่นอน ฉันโตขึ้นไปห้องสมุด ฉันเติบโตมาด้วยการหลบหนีจากพวกมัน” ฟลอเรสซานโตสกล่าว “ฉันรักหนังสือ แต่หนังสือไม่ได้รักฉัน”
เว็บไฮโล ไทย อันดับ หนึ่ง, ทดลองเล่นไฮโล, ไฮโล พื้นบ้าน ได้ เงิน จริง
