การแต่งงานเป็นรูปแบบหนึ่งของการทำมาโซคิสม์ของฉันเอง
ในช่วงพัก 15 นาทีของการบรรยายเกี่ยวกับการครอบงำและการยอมจำนน ในระหว่างที่ศาสตราจารย์ดาราหนังโป๊ของเราบ่นเรื่องความร้อนในห้อง แล้วดึงตัวเองออกจากกางเกงรัดรูปอย่างเมินเฉย ฉันนั่งอยู่บนเก้าอี้พับ ขยับตัวไม่ได้ น้ำตาไหลอาบหน้า สามีของฉันยักไหล่ว่ามันเป็น “ฮอร์โมน” และไปที่เครื่องทำน้ำเย็นเพื่อคุยกับเพื่อนที่เขาได้รับในเย็นวันนั้น ผู้หญิงวัยกลางคนตัวเตี้ยที่ดูราวกับว่าเธอน่าจะเป็นครูประจำชั้นป.2 ของคุณนั่งลงข้างฉันและเอาแขนโอบไหล่ฉัน
“สามีของฉันคลั่งไคล้เรื่องนี้มาก แต่ฉันเกลียดฉากนี้ทั้งหมด” ฉันบอกเธอ จากนั้นเมื่อรู้ตัวว่ากำลังวิพากษ์วิจารณ์ทางเลือกในการดำเนินชีวิตของเธอ จึงเสริมว่า “ไม่ผิดหรอก”
เธอยิ้ม. “ไม่ต้องกังวล. เขาจะยังคงรักคุณแม้ว่าคุณจะไม่ได้ทำกับเขาก็ตาม”
“ฉันไม่ได้กังวลเรื่องนั้น” ฉันสำลัก “ฉันกังวลว่าจะไม่รักเขา ”
ฉันกัดริมฝีปากและมองออกไป ฉันพูดมากเกินไป เธอตบแขนฉันและเดินไปสมทบกับฝูงชน
ฉันยังคงสั่นสะท้านจากความเร็วที่ฉันมาถึงคุกใต้ดินเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับวิธีสร้างความเจ็บปวด ฤดูใบไม้ผลินั้น สามีของฉันที่คบกันมา 20 ปีอายุ 50 ปีและตัดสินใจว่าเขาต้องการทดลองกับ BDSM — การผูกมัด การครอบงำ การซาดิสม์ และการมาโซคิสม์ — และเขาต้องการให้ฉันเข้าร่วมกับเขาด้วย เขาไม่มีเงินมากพอที่จะจ่ายงานมาเกือบทศวรรษแล้ว และไม่มีความสุขอย่างเห็นได้ชัด ดูเหมือนว่าเขากำลังมองหาบางสิ่งที่มากกว่าสิ่งที่อยู่ในวงโคจรประจำวันของเขา ฉันไม่ได้อยู่ในพันธนาการ — ชีวิตเซ็กส์ของเราสร้างความพึงพอใจร่วมกันมาเป็นเวลานาน หรืออย่างที่ฉันคิด — แต่ฉันรักผู้ชายคนนั้นและทุ่มเทให้กับชีวิตแต่งงานของเราอย่างสุดซึ้ง ฉันต้องการช่วยให้เขารู้สึกมีความสุขมากขึ้น ฉันคิดว่า “อะไรจะเจ็บ”
ไม่เคยมีใครทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ภายในไม่กี่วันหลังจากประกาศความหลงใหลที่เพิ่งค้นพบ เขาได้ผูกมิตรกับชุมชนที่เฟื่องฟูของคนประหลาดทางออนไลน์และออฟไลน์ ในไม่ช้าเขาก็เข้าร่วมปาร์ตี้ในคุกใต้ดินและลากฉันไปพบปะและทักทายกับคนที่ระบุว่าเป็นนายและทาส ผู้มีอำนาจและผู้ยอมจำนน เขาให้หนังสือและแผ่นพับเกี่ยวกับวิธีการเป็นหญิงนำ และเขาผลักดันให้ฉันแต่งตัว “เซ็กซี่” กว่าแค่ถุงเท้าและส้นสูง เราเข้าร่วมการบรรยายและงานสังคมที่ผู้คนมักจะสวมปลอกคอสุนัขและสายจูงที่คู่หูถือไว้ สามีของฉันเฝ้าดูพวกเขาอย่างหิวโหย
ความอยากที่จะหงิกงอของเขากลายเป็นความหลงใหลตลอด 24 ชั่วโมง เขาสั่งซื้อรองเท้าที่ไม่น่าเป็นไปได้ทางอินเทอร์เน็ตและยืนยันว่าฉันจะใส่มัน เมื่อฉันบ่นว่าการใส่รองเท้าส้นเข็มหนังเทียมสีดำยาว 6 นิ้วที่มีหัวเข็มขัดหลายอันเลยข้อเท้าทำให้ยืนไม่ได้ เขาแนะนำให้ฉันคุกเข่าแทน เช่นเดียวกับมินิเดรสพลาสติกรัดรูปและรัดตัวสีแดง การปฏิบัติเช่นสามารถยืนและหายใจได้อยู่นอกประเด็น
ฉันกังวลเกี่ยวกับการเงินของเรา ของส่วนใหญ่ไม่ได้แพงในตัวเอง แต่การซื้อเพิ่มขึ้น “บางทีคุณอาจจะได้งานบางอย่างก็ได้” ฉันพูด แล้วส่งใบแจ้งยอดบัตรเครดิตที่ส่งมาทางไปรษณีย์ให้เขาพร้อมกับการจัดส่งชุดเครื่องรางครั้งล่าสุด “เราจะชดใช้ทั้งหมดนี้อย่างไร”
“ไม่เป็นไร” เขาพูดแล้วยื่นบิลคืนให้ฉัน “เพียงจ่ายขั้นต่ำ เป็นการวิจัยทั้งหมด ฉันจะเขียนบล็อกเกี่ยวกับการเดินทางของฉันเพื่อที่ฉันจะได้ใช้จ่ายทั้งหมดนี้”
ฉันพยายามอธิบายว่าการหักชุดแมวลายเสือดาวออกจากภาษีของเราไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาหนี้บัตรเครดิตจำนวนหลายพันดอลลาร์ของเราได้มากนัก แต่เขาก็ปัดข้อกังวลของฉันออกไป
มันไม่สำคัญสำหรับเขาว่าฉันมีชุดบูดัวร์อยู่แล้วซึ่งทำให้ฉันรู้สึกดี ชุดใหม่เหล่านี้เป็นชุดที่เขาเริ่มใช้ในตอนนี้ และความจริงที่ว่าชุดเหล่านี้ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกสวย น่ารัก หรือเป็นอย่างอื่นในแง่บวกนั้นนอกประเด็น ฉันไม่สนใจที่จะดูเหมือนสามีของฉันมีความคิดที่ดึงดูดใจมากขึ้นเรื่อยๆ และเขาก็ไม่สนใจในความใกล้ชิด การสัมผัส หรือการเปลือยกายธรรมดาๆ เขาเปลี่ยนกฎแล้วฉันตามไม่ทัน ดูเหมือนเพียงชั่วข้ามคืน การมีเพศสัมพันธ์เกิดขึ้นโดยเป็นส่วนหนึ่งของ “ฉาก” ประหลาด — ซึ่งหมายความว่าเราฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งหรือทั้งคู่แต่งกายด้วยชุดรัดรูปและแต่งหน้าหนักๆ และแสดงบทสวมบทบาทแนวแฟนตาซี — หรือไม่ก็ไม่ได้เลย การเชื่อมต่อของเรามีน้อยลงเรื่อย ๆ และความต้องการก็มากขึ้นเรื่อย ๆ แต่ฉันอยู่
อยู่ในตำนานของฉัน ฉันเป็นคนที่แข็งแกร่ง ฉันสามารถรักษาชีวิตแต่งงานของเราไว้ด้วยกัน ทั้งทางร่างกาย การเงิน และอารมณ์ เมื่อต้องเผชิญกับอะไรก็ตามที่เข้ามาขวางทาง เพื่อนและครอบครัวแสดงความห่วงใยและตื่นตระหนก แต่ฉันก็ภักดีต่อสิ่งที่ฉันเชื่อว่าสำคัญ “การแต่งงานอยู่ได้” หมายความว่าฉันชนะ ฉันชนะ ฉันไม่ได้ล้มเหลวในเรื่องนี้ การอยู่เป็นรูปแบบการทำโทษตัวเองของฉันเอง — แค่ไม่มีอุปกรณ์ประหลาดๆการเชื่อมต่อของเรามีน้อยลงเรื่อย ๆ และความต้องการก็มากขึ้นเรื่อย ๆ
ฤดูร้อนปีนั้น เราได้ไปงาน Ladies’ Night ครั้งแรกที่คุกใต้ดินบนถนนฟอลซัมในซานฟรานซิสโก ประมาณเดือนละครั้ง พื้นที่ใต้ดินจะจัดงานสำหรับหอพักที่ระบุเพศหญิงเท่านั้นและสมาชิกในเพศใดก็ได้ มีบทเรียนเกี่ยวกับวิธีการเป็นหญิงนำ แต่จุดสูงสุดของเหตุการณ์คือกลุ่มย่อยและคู่ที่หมุนเวียนผ่านคู่ค้าทุก ๆ สองสามนาที และสามีของฉันก็ตัวสั่นด้วยความตื่นเต้นที่จะเข้าร่วม
ฉันตัวสั่น แต่ไม่ใช่ด้วยความตื่นเต้น คุกใต้ดินทำให้ฉันคลื่นไส้ และฉันรู้สึกผิดอย่างมากที่ไม่สามารถพูดว่า “ฉันรักคุณ” กับสามีของฉันได้อีกต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาต้องการให้ฉันพูดเป็นส่วนหนึ่งของ “ฉาก” บางทีความรักอาจจากไปแล้วและฉันก็ไม่เห็นมันจากไป
แต่ฉันก็อดคิดไม่ได้ ฉันมีทักษะใหม่ที่จะเชี่ยวชาญ ที่นั่นฉันอยู่ที่คุกใต้ดิน เรียนรู้วิธีและสถานที่ที่จะตีอย่างปลอดภัย เครื่องมือชนิดใดที่ต้องใช้ และวิธีหยุดเมื่อผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณใช้คำที่ปลอดภัย ฉันสวมรองเท้าบูทหนังงูสีดำหัวแหลมและรัดตัวที่ดันหน้าอกจนถึงคาง และจากความสูง 6 ฟุตของฉันตอนนี้ ก็เดินดุ่มๆ ไปรอบๆ ราวกับว่าฉันเป็นเจ้าของสถานที่ เพื่อนของฉันที่คุกใต้ดินชมเชยการลุกขึ้นของฉันและเรียกฉันว่า “เหี้ย” โดยสังเกตจากความสามารถที่เพิ่มขึ้นของฉันในการจัดการความเจ็บปวดอย่างเหมาะสม ฉันไม่รอดจากการสรรเสริญ ฉันเป็นคนโปรด ฉันชอบที่จะทำได้ดีในบทบาทที่ฉันได้รับมอบหมาย ฉันเริ่มรู้สึกราวกับว่าบางทีฉันสามารถดึงมันออกมาได้ Lady’ Night กลายเป็นเรื่องปกติสำหรับเรา
เราไปงาน Folsom Street Fair เช่นกัน ซึ่งเป็นเทศกาลหงิกงอสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้นที่กินพื้นที่หลายช่วงตึกของ Folsom ในวันหยุดสุดสัปดาห์ของทุกเดือนกันยายน เมื่อเราเข้าไปหลังรั้วกั้นทางเข้าเพื่อกันเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ สามีของฉันบอกฉันว่าเขาสมัครเป็นอาสาสมัครในนิทรรศการตบก้น แม้ว่าจะเป็นเวลาเกือบเที่ยงวัน แต่ฉันก็มีเบียร์สองแก้วเพื่อช่วยฉันกำจัดความแปลกประหลาดของฝูงชนที่เปลือยกาย คนหนัง คนเจาะ และสามีของฉันถอดเสื้อผ้าบนถนนสาธารณะและเอนตัวไปเหนือม้าเลื่อยเพื่อรับการตี ตั้งแต่ผู้ชายร่างกำยำในฮู้ด กางเกงจ็อกสแตรป และอย่างอื่นอีก
ดื่มเบียร์ไปสองสามแก้วต่อมา เราเดินโซซัดโซเซเข้าไปในฝูงชนรอบ ๆ เต็นท์ที่จำหน่ายเครื่องราง: เครื่องรัดตัวติดกระดูก โซ่ตรวนทำมือ หน้ากากที่ทำจากหนังและขนสัตว์ สามีของฉันหยิบแส้สั้นหลายหางที่ทำจากหนังกลับสีดำถักแล้วฟาดปลายลงบนฝ่ามือของเขา
“อันนี้” เขาพูด “มันแค่ 65 ดอลลาร์” และมองมาที่ฉันเพื่อจ่ายเงิน
เจ้าของร้านพูดว่า “โอ้ แมวเก้าหาง ทางเลือกที่ดี ฉันสามารถผูกเงื่อนที่หางเพื่อต่อยเพิ่มได้ถ้าคุณชอบ” และตาของสามีฉันก็สว่างขึ้น ฉันยื่นบัตรเครดิตให้ ฉันเป็นผู้หญิงของโลก ฉันสามารถทำอะไรก็ได้
ในที่สุด การสร้างตำนานของตัวเองก็ไม่อาจทันกับความเป็นจริงได้ ความรักที่ฉันมีต่อสามีลดน้อยลงเมื่อความหงิกงอแต่ละครั้ง การซื้อแต่ละครั้ง และการทะเลาะเบาะแว้งเรื่องการเงินของเราทุกครั้ง ฉันใช้เวลามากขึ้นในการสงสัยว่าฉันไปทำอะไรที่นั่น และใช้เวลาน้อยลงในการพยายามเอาใจใคร อย่างน้อยก็ในบรรดาสามีของฉัน
การขาดความกระตือรือร้นของฉันดูเหมือนจะกระตุ้นให้เขาลงไปในโพรงกระต่ายที่เขาเลือก เขาแต่งตัวและไปเที่ยวคลับหรืองานอีเวนต์ทุกคืนโดยไม่มีฉัน และเห็นได้ชัดว่าเขากำลังมีเซ็กส์โดยไม่มีฉันด้วย นั่นคือตอนที่ฉันแตก
หลังจากเกือบหนึ่งปีของการทดลองพิลึกนี้ ฉันพูดว่า “ฉันเสร็จแล้ว ฉันต้องการหย่า” ฉันรู้สึกว่าความจริงของข้อความนั้นไปทั่วร่างกายของฉัน ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้รักเขาอีกต่อไปแล้ว และฉันรู้สึกเป็นอิสระและสงบสุขมากกว่าที่เคยเป็นมาตลอดทั้งปี
“คุณไม่สามารถจริงจังได้” เขากล่าว “หลังจากนี้? เราแก้ปัญหานี้ได้” เขากล่าวเสริมโดยไม่มีการประชดประชัน “นอกจากนี้ วันเสาร์นี้เป็นคืนสุดท้ายของปีสำหรับสุภาพสตรี คุณสัญญาว่าจะไปกับฉัน”
เขามองมาที่ฉันราวกับว่าฉันเสียสติไปแล้ว “ฉันไปคนเดียวไม่ได้ คุณสัญญา ”
ทิ้งคำสัญญาที่เขาทำไว้กับฉันและตอนนี้หัก – ทั้งหมดที่ “แนบชิดกับฉันเท่านั้น” และ “ความตายแยกเราออกจากกัน” สิ่งที่เราพูดเมื่อ 20 ปีที่แล้วไม่ต้องพูดถึงการมีเซ็กส์กับคนแปลกหน้าเมื่อเร็ว ๆ นี้ – ฉันตกลงที่จะไป . เขาต้องการเวลามากกว่านี้เพื่อทำความคุ้นเคยกับความคิดที่จะแยกทางกัน และฉันไม่ใช่คนที่ผิดสัญญาง่ายๆ
